Tijdens een webinar mocht ik gerechtsdeurwaarder Theo Ceelen interviewen (wie wil kijken: Theo komt er na 28 minuten en 30 seconden in). Mijn mond viel open toen ik zijn verhaal hoorde. Wat mij betreft is hij de meest simpele gerechtsdeurwaarder van Nederland. En dat is een compliment 😉
Pardon, raak jij geïnspireerd door een gerechtsdeurwaarder?
Ik zal er maar direct eerlijk voor uitkomen: bij een gerechtsdeurwaarder dacht ik altijd aan van die types die hun iets te dikke auto parkeren voor een portiekflatje waar ze zo’n leren map met één of ander gerechtelijk bevel tevoorschijn toveren, om vervolgens de televisie weg te halen bij mensen die in de shit zitten dankzij torenhoge rentes van Wehkamp.
Ik vind het verdienmodel van deze beroepsgroep tamelijk pervers. Geld verdienen aan mensen die veelal buiten hun eigen schuld in lastige situaties terecht zijn gekomen vind ik nog kwalijker dan de kletspraatjes van Simon Sinek.
De ‘geen gezeik, iedereen rijk’-methode van Theo Ceelen
Theo pakt dat anders aan. Waar de gemiddelde gerechtsdeurwaarder bij een betalingsachterstand pas in actie komt als mensen al ver in de schulden zitten, belt Theo zo’n beetje op de dag dat er betaald had moeten worden aan bij een klant. Hij probeert direct een oplossing te bedenken, en heeft daarbij een sterke troef in handen: de klant krijgt de kans om de schuld te voldoen zonder bijkomende kosten. Die betaalt dus nog geen cent extra.
Theo’s opdrachtgever voor deze werkwijze is woningbouwcorporatie TBV Wonen. Deze moedige en innovatieve corporatie betaalt Theo een vaste vergoeding plus een ‘geen gezeik, iedereen rijk’-deel dat erop neerkomt dat Theo meer geld verdient als er minder gezeik is. Dat staat in schril contrast met de werkwijze van andere gerechtsdeurwaarders, die juist een prikkel hebben tot extra kosten, waardoor de schuld verder oploopt. Volgens Theo vormen die extra kosten ongeveer 80% van een gemiddelde schuld.
Theo: ‘Vroeger lag mijn focus vooral op geld voor cliënten incasseren. Nu ben ik veel meer bezig om te kijken wat er aan de hand is en hoe we dat samen kunnen oplossen. Dat begint al met andere communicatie. Minder mailen en meer whatsappen. Een brief opstellen met pictogrammen. Laatst heb ik zelfs ter plaatse mijn verzoek via Google Translate in het Pools vertaald. Toen ging de deur wel open.’
En nu het allermooiste: iedereen verdient aan deze werkwijze. Als het Theo lukt om 30 dagvaardingen te voorkomen, bespaart hij zijn opdrachtgever al snel 60.000 euro. Dat is uiteraard een stuk lager dan de factuur die Theo daarvoor verstuurt. Maar het levert ook veel op voor de huurder met schulden: die bespaart een hoop extra kosten en slapeloze nachten. En Theo zelf verdient een eerlijke boterham door mensen in een kwetsbare positie te helpen. Dat lukt hem in 68% van de gevallen. Indien nodig kan hij binnen drie dagen schuldhulpverlening inschakelen.
Maatschappelijke taak
Mijn mond viel open toen ik dit verhaal hoorde. En natuurlijk vroeg ik Theo waarom niet alle gerechtsdeurwaarders deze methode toepassen. Zijn antwoord was onthutsend: ‘Sommige gerechtsdeurwaarders zien dit niet als hun taak. Die vinden dat ze enkel met een juridisch-ambtelijke pet naar een zaak moeten kijken. Zelf kan ik dat niet meer over mijn hart verkrijgen. Ik zie mijn werk als een maatschappelijke taak waarbij ik problemen wil oplossen in plaats van verergeren.’
Nog meer eenvoud?
Deze maand heb ik mijn boek Zo simpel kan het zijn als luisterboek ingesproken. U kunt het onder meer op Storytel beluisteren, of klik hier voor een gratis fragment!
richardengelfriet.nl 
Pervers? Ik heb ooit voor de gemeente Utrecht huurachterstanden gedaan. Je kwam inderdaad hele zielige gevallen tegen. Maar er waren ook zat gevallen waarbij de huurder gewoon zonder goede reden in gebreke bleef. Ik was ooit bij een huisuitzetting. Bleek dat de vrouw des huizes een kolossaal gat in haar hand had. Haar man wist van niets. Wij hebben haar toen netjes de tijd gegeven om de schuld via een broer handje contantje af te lossen. En als een van mijn klanten niet betaalt na herhaaldelijk aanmanen? Dan schakel ook een deurwaarder in (komt gelukkig weinig voor). Met andere woorden: pas op met te oordelen over zaken waar je geen verstand van hebt.
Dank voor je reactie Michel. Dat er mensen zijn met een gat in hun hand of zelfs kwade intenties bestrijd ik niet. Waar het mij om gaat, is dat ik het verdienmodel van gerechtsdeurwaarders pervers vindt. Ik vind het model dat Theo hanteert veel menselijker. En daar mag je het mee oneens zijn, maar dat betekent niet dat ik automatisch geen verstand heb van zaken 😉
Jij ook bedankt voor je reactie. Zijn wij het voor de verandering niet met elkaar eens. Zelf vind ik het systeem niet pervers. Overigens is het de opdrachtgever die bepaalt of hij een vordering aan een deurwaarder geeft. Die kan er wellicht ook voor kiezen om het anders aan te pakken, door bijvoorbeeld eerst onderzoek te doen en te bekijken of er andere mogelijkheden zijn.
Overigens werkte de menselijke aanpak destijds zelfs averechts. Als mensen de huur niet betaalden, duurde het lang voordat men de vordering uit handen gaf. Daarna liepen de kosten op, niet alleen voor de deurwaarder, maar ook voor de procedure bij de rechtbank. Als de rechter tot ontbinding van het huurcontract overging, moest de wethouder beslissen of het tot een uitzetting kwam. Veelal liet die zijn ‘sociale gezicht zien’ en mochten de bewoners alsnog in het huis blijven wonen. En daarna begon het hele feest weer van voren af aan met als gevolg dat de schulden torenhoog opliepen.
Later ondernam men veel sneller actie en werden mensen daadwerkelijk op straat gezet. Na een jaar kregen ze dan weer een nieuwe woning. En raad eens? Velen van deze mensen hadden hun lesje geleerd en lieten het niet meer zover komen.