richardengelfriet.nl

Home » Ondernemerschap en marketing » Hoe heurt het eigenlijk op LinkedIn?

Hoe heurt het eigenlijk op LinkedIn?

Natuurlijk heeft u ook een LinkedIn-profiel met een flitsende foto, een up-to-date CV en een paar mooie aanbevelingen. LinkedIn is immers het grootste online adressenboek van Nederland. En dus voegt heel Nederland iedereen die maar wil toe aan zijn of haar netwerk, en vraagt het zonder schroom om aanbevelingen. De Tiburgse ondernemer Richard Engelfriet vindt dat maar niets en geeft een stoomcursus LinkedIn-etiquette. Oftewel: hoe heurt het eigenlijk op LinkedIn?

Zo heurt het: Uitnodigen doe je persoonlijk
Als je iemand wilt toevoegen aan je netwerk op LinkedIn, moet je die persoon daarvoor uitnodigen. Gek genoeg doen de meeste LinkedIn-gebruikers dat met de standaardtekst: ‘I’d like to add you to my network’. Ik vind dat altijd erg onbeleefd en onpersoonlijk. Als je naar een borrel gaat om nu eindelijk eens meneer Jansen te ontmoeten, dan mag ik toch hopen dat je het gesprek toch ook niet opent met ‘I’d like to add you to my network’? Dan stel je jezelf toch ook even netjes voor, en geef je aan waarom je zo graag met meneer Jansen wilt praten?

En daarom tikt een fatsoenlijke LinkedIn-gebruiker altijd een klein kattebelletje bij zijn uitnodigingen op LinkedIn: ‘Dag mijnheer Jansen. Wij spraken elkaar op het congres afgelopen woensdag, en ik zou u graag toevoegen aan mijn netwerk. Als u wilt, stuur ik u ook die link nog op naar die website waar we over spraken’. Dat is toch een kleine moeite? Deze manier van netwerken maakt het allemaal net even wat persoonlijker, en daarmee vergroot het de effectiviteit van het netwerken.

Zo heurt het: Weiger anonieme uitnodigingen
Als u tip 1 toepast, kunt u met tip 2 gelijk goed doorpakken. Als u zelf een invite ontvangt met de standaardtekst ‘I’d like to add you to my network’, negeer deze dan. Of stuur eerst een klein berichtje terug waarin u vraagt wie er aan de andere kant van de lijn zit, en waarom deze met u wil linken. Ik doe dit al jaren, en opmerkelijk genoeg krijg ik van ongeveer 80% geen enkele reactie terug. Als iemand zo weinig in mij wil investeren door niet eens een normale vraag te beantwoorden, waarom zou ik zo’n persoon dan toevoegen aan mijn netwerk? Ik vermoed dat dit dezelfde categorie mensen zijn die op borrels ook alleen maar op zoek zijn naar een zo groot mogelijke stapel visitekaartjes, in plaats van een fatsoenlijk gesprek.

Zo heurt het niet: Henk beveelt Marieke aan, en Marieke beveelt Henk aan
Sommige mensen zijn zo hartstochtelijk op zoek naar aanbevelingen, dat ze een deal sluiten met mensen uit hun netwerk: ‘Als ik nou wat fraais over jou schrijf, schrijf jij dan ook wat leuks over mij?’. En vervolgens zien anderen dan in hun LinkedIn Update dat Henk Marieke aanbeveelt als een ‘resultaatgerichte teamplayer met lef’, en Marieke natuurlijk Henk een ‘buitengewoon prettige collega’ vindt. Hecht je dan nog enige waarde aan die woorden? Ik niet. We zijn toch geen apen die elkaars rug hoeven te vlooien?

Zo heurt het: Aanbevelingen schrijf je voor leveranciers
Een aanbeveling schrijf je als je iemand hebt ingehuurd die jouw verwachtingen ruimschoots heeft overtroffen. Of als iemand iets heeft gedaan waarvan je diep onder de indruk bent. Beperk je daarbij wel tot mensen die voor een andere organisatie werken dan de jouwe. Anders krijgen je aanbevelingen zo’n ‘wij van WC-eend adviseren WC-eend’-geurtje. Tot slot is natuurlijk een absolute no-go dat je je baas of klant gaat lopen aanprijzen. Ik noem dat altijd een Camieltje doen, naar CDA’er Camiel Eurlings die op het beroemde ‘als u voor samenwerking met de PVV bent, bent u dus tegen de motie en steekt u de groene kaart met de blauwe kant naar voren op’-CDA-congres met tranen in zijn ogen Maxime Verhagen de lucht in prees. Alsjeblieft Camiel, we zijn toch niet in Noord-Korea? Als je zo verlegen zit om werk, plaatst dan gewoon gewoon je CV op Monsterboard.

Zo heurt het: Aanbevelingen ontvang je – als je wilt hengelen ga je maar naar een visvijver
Een tijdje geleden ontving ik na afloop van een presentatie die ik had gegeven een spontane aanbeveling op LinkedIn. Ik stuurde de afzender een vriendelijk mailtje met een bedankje. Maar dat bleek niet te bedoeling. Het was voor de verzender de bedoeling dat ik hem weer een aanbeveling terug zou schrijven. Toen ik deze jongen mailde dat ik hem helemaal niet ken, kreeg ik een onthutsende reactie: ‘wat maakt dat nou uit?’.

Beste LinkedIn-vrinden, zo heurt het natuurlijk niet. Doe gewoon goed uw best, en bedank mensen die een aanbeveling voor u schrijven. Als dat te weinig spontaan gebeurt, is het wellicht eens tijd voor een carriereswitch.


13 reacties

  1. Frank Mooij schreef:

    Fijn verhaal weer Richard, leest plezierig.

    Groet
    Frank Mooij

  2. Heul herkenbaar. Leuk stuk! Rob

  3. Jos Steynebrugh schreef:

    Zó is dat.
    Groet, Jos Steynebrugh

  4. michaelblogt schreef:

    LinkedIn, ik vraag me nog altijd af wat ik ermee ben. Het werkt stroef en ik vind er n jaren nog steeds niet echt mijn weg. Je moet soms wel heel wat zoekwerk verrichten om je eigen reacties terug te vinden of reacties op teksten dat je zelf schreef. Ik vind het niet echt een werkvriendelijk instrument … maar miljoenen anderen blijkbaar wel 😉

    • Aicha Bouwens schreef:

      Michael,
      Michael,
      Dat gevoel is herkenbaar en een veel gehoord geluid. Maar LinkedIn kan effectief zijn, mits je eerst je doelen duidelijk hebt en lees vervolgens het boek ‘Hoe LinkedIn nu echt te gebruiken’. (En nee: Ik heb hier geen aandelen in :-)! Je zult het na lezing anders gaan benaderen en bekijken.

      Groet, Aicha

      • michaelblogt schreef:

        Een goed instrument hoeft geen handleiding, ik ben reeds jaren op Facebook aanwezig, naast mijn persoonlijke pagina ook met 2 bedrijfpagina’s, en dat werkt vlot en geeft het nodige resultaat, en da’s veel meer dan ik van LinkedIn kan zeggen.

  5. Na Amy Groskamp-ten Have en in het spoor van Reinildis van Ditzhuyzen, of van Jort Kelder nu dus eindelijk de omgangsvormen in de sociale digitale media!
    Met de linked-in explosie die nu gaande is, waren we daar wel aan toe. Herkenbaar, die onpersoonlijke “i Like to add “…aan de kaartenbak. Van ‘relaties scoren’ naar relaties aangaan!

  6. haagen schreef:

    Het verhaal van Richard Engelfriet heeft iets van een open deur intrappen. Maar toch… het zou prettig zijn als de leden van LinkedIn het werkelijk zouden gebruiken zoals het opgezet is: een zakelijk netwerk. Laten we wel wezen… de 500+ heeft iets ongeloofwaardigs. In plaats van dat het indruk maakt lijkt het op paraderen met andermans veren.

  7. Bigmans schreef:

    Heel goed stuk, maar ik zit met twee vragen: ik heb onlangs een netjes gemotiveerde uitnodiging om te linken gekregen, maar van iemand die ik absoluut niet ken – nooit gesproken of gezien. Accepteer je zo’n uitnodiging dan wel of niet? Verder weiger ik categorisch uitnodigingen van directe collega’s, omdat ik het nogal suf vind om gelinkt te zijn met iemand die dagelijks twee deuren verderop te vinden is. Is dat raar?

  8. @Bigmans: dank voor je reactie! Wat betreft je eerste vraag: die overweging moet je zelf maken. Ik ken mensen die alleen gelinked willen zijn met mensen die ze fysiek hebben ontmoet. Ik accepteer zelf alle gemotiveerde verzoeken – ik krijg bijvoorbeeld veel verzoeken van mensen die een presentatie van me hebben bijgewoond en via LinkedIn mij willen volgen. Dat is dus een kwestie van je eigen smaak. Mijn antwoord op je tweede vraag komt eigenlijk op hetzelfde neer: kies je eigen strategie. Weet wel dat het handig kan zijn om toch te linken met die collega’s, aangezien jij of zij over 5 jaar ook weer een andere baan kunnen hebben. Via LinkedIn blijf je dan altijd ‘connected’ en heb je elkaar snel teruggevonden.

    Hopelijk heb ik je vragen hiermee beantwoord, en anders kun je me altijd mailen.

    Grtz
    Richard Engelfriet

  9. gideon de Haan schreef:

    Dag Richard,
    Was even zoeken waar ik je een compliment kon maken. Hier dus.
    wat heb jij een leuke en sprankelende manier om wijze lessen over te brengen. Ik ga je onthouden als dagvoorzitter, want ik denk dat jij heel humorvol en respectvol een dag kunt verbinden.
    Ik ga uitzoeken hoe ik je kan volgen in je bezigheden en je schrijven. Linken natuurlijk nog niet, want we hebben elkaar nog niet persoonlijk ontmoet. Wie weet later.
    Met vriendelijke groet,
    Gideon

  10. Rob Alberts schreef:

    Duidelijk en helder verhaal.

    Vriendelijke groet,

  11. Rob schreef:

    Ha die Richard,

    eigenlijk zo van zelf sprekend 😉
    Mooi dat je ons op de bekende ‘Engelfriet’ manier er weer even op duidt

    1 van je fans

    Rob

Geef een reactie op Jeroen van Lawick Reactie annuleren

Vul hier uw emailadres in en ontvang iedere nieuwe column in uw inbox!

Bestel mijn boek ‘De Succesillusie’